Jagiełło zorganizował ją przeciwstawiając się całej polskiej szlachcie tak bardzo przeciwnej temu aktowi. Koronacji dokonał metropolita Lwowa Jan Rzeszowski i uczestniczyło w niej prawdopodobnie niewiele osób. Nie wiemy jak była pogoda, czy tak jak dziś – zimno, ponuro i deszczowo, czy może chłodno, ale słonecznie. Nie wiemy co czuła sama Elżbieta – czy radość, szczęście i dumę, czy niepokój, lęk i obawy. Zdawała sobie sprawę co myśli o niej polska szlachta i jak bardzo jest jej niechętna, zapewne widziała, że jej nienawidzą. Co myślała i przeżywał ta kobieta, która miała za sobą już tyle przykrych doświadczeń i znalazła się w tak wyjątkowej sytuacji, jak żadna przed nią? Tego nie dowiemy się nigdy... Nie wiedziała wówczas, że ten dzień wpisze się w historię polskiego Kościoła – to dzięki tej koronacji  arcybiskup gnieźnieński Mikołaj Trąba wkrótce otrzymał tytuł prymasa polskiego, który to tytuł istnieje do dziś. I to właśnie za sprawą naszej Elżbiety i dzisiejszej rocznicy. Pamiętajmy o tym, bo warto.

                                                                              miriam (ml)