Ślub miał miejsce w sanockim kościele parafialnym pod wezwaniem  św. Michała Archanioła, dziś już nieistniejącym. Obok sanockiego rynku odkryto jego fundamenty. Kontynuatorem tej świątyni obecnie jest sanocka fara, czyli kościół pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego. Ślubu udzielił  arcybiskup lwowski Jan Mikołaj z Rzeszowa. W ten sposób Elżbieta została trzecią żoną króla i królową Polski.  Było to wyjątkowe małżeństwo – króla i jego poddanej, czego w Polsce wcześniej nie praktykowano, a i w Europie trafiało się rzadko.  Ślub odbył się pomimo gwałtownych protestów polskich możnowładców i duchowieństwa. Do dziś nie wiadomo, dlaczego król zdecydował się na ten związek. Najprawdopodobniej było to małżeństwo z miłości, skoro na potomstwo trudno było liczyć, a aby do niego doszło potrzebna była dyspensa papieża (według ówczesnego prawa kanonicznego Elżbieta i Jagiełło byli rodzeństwem kanonicznym). Skoro więc trzeba było pokonać tyle trudności, znaczy, że Elżbieta musiała być kobietą atrakcyjną, a Jagiełło musiał ją kochać. Co w tym wszystkim ciekawe – dla Jagiełły była trzecią żoną, a on dla niej był czwartym mężem! Kiedy młoda para wracała z kościoła zaczęła się ulewa i złamało się koło  powozu, dlatego do zamku dotarli pieszo i w błocie.  Niektórzy ówcześni odczytali to jako zły znak. Małżeństwo trwało 3 lata i, jak wszystko wskazuje, było szczęśliwe i spokojne. A Elżbieta była jedyną żoną króla, której nie posadzono o zdradę męża.

Warto więc pojechać i zobaczyć to miasto związane z Pilicą królewskim ślubem.