Zdrowie Elżbiety – pochodzącej z  Pilicy królowej Polski – zaczęło szwankować w sierpniu 1419 r. Elżbieta przeżywała  rozpad małżeństwa swojej córki ( również) Elżbiety oraz niepowodzenie związane z nadaniem synowi Janowi tytułu „comesa” (czemu sprzeciwił się ówczesny kanclerz Wojciech Jastrzębiec). Coraz częściej pozostawała na Wawelu nie mogąc, z powodów zdrowotnych, towarzyszyć w podróżach swojemu królewskiemu mężowi. Więc i Władysław Jagiełło ze względu na żonę ograniczył swoje wyjazdy. W marcu 1420 r. królowa towarzyszyła mężowi w podróży, jednak 23 marca już ciężko chora wróciła do Krakowa na Wawel, gdzie 12 maja tegoż roku umiera. Król przebywał wówczas akurat w Brześciu Kujawskim i tam zastała go wieść o śmierci żony. Śmierć Elżbiety wywołała głęboki smutek króla, a ucieszyła  Jej wrogów. Została pochowana w katedrze na Wawelu w Kaplicy Mansjonarskiej.  Tak oto Piliczanie mogą być dumni, że mają swoją królową i to pochowaną w nekropolii królów polskich.